کوروش کبیر

از متن کتاب:
کوروش کبیر، پسر کمبوجیه، نوه کوروش اول و نبیره چیش پیش از دودمان هخامنش جد بزرگ، پادشاه پارسیان و شاهزاده ای پارسی بود که با اتحاد دو قوم پارس و ماد و اصلاح میان آنها، کشور ایران و امپراطوری هخامنشی را بنیان نهاد و بدین گونه موفق به تاسیس بزرگترین دولت جهانی و مردمی گردید.
کوروش (سیروس در انگلیسی و کورس در یونانی) در تاریخ یکی از چهره های شاخص و شناخته شده است. موفقیت او در شکل گیری امپراتوری هخامنشی، نتیجه و آمیزه ای از هوشیاری و مهارتهای او در دیپلماسی و نظامی گری و همچنین خلق و خوی او و داشتن دانایی و درایت کامل او از کشور بود. این شاه توانمند پارسی که به واسطه سخاوت و خوش قلبی سرشارش همه او را پیشوای خود می دانستند، پس از مرگ نیز نام نیکش بر زبانها جاری شد به طوری که ما ایرانیان او را "پدر" و یونانیان با آنکه از دولت هخامنشی خاطره خوشی ندارند و کوروش کشور آنها را گرفته و آنها را در سواحل آسیای صغیر مهقور قدرت خویش ساخت، از او به عنوان "سرور و قانونگذار" یاد می کنند. یهود که وی آنها را جهت اجرای آیین و بنای معبد، آزادی و کمک اعطا کرد، وی را همچون مسیح خویش تلقی می کردند...